Η Ευρωλίγκα είναι η κορυφαία διοργάνωση μπάσκετ σε επίπεδο συλλόγων στην Ευρώπη και η δεύτερη παγκοσμίως σε ποιότητα και εμπορικότητα μετά το ΝΒΑ. Είναι η μόνη αθλητική διοργάνωση, που η Ελλάδα έχει έντονη παρουσία και μεγάλες διακρίσεις.
Η Ευρωλίγκα ξεκίνησε ως Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1958 από μία ιδέα των δημοσιογράφων της γαλλικής αθλητικής εφημερίδας «L’ Equipe» («Η Ομάδα»), όπως και στο ποδόσφαιρο. Την ιδέα τους ενστερνίσθηκε η FIBA και το πρώτο τζάμπολ της νέας διοργάνωσης έγινε στις 22 Φεβρουαρίου μεταξύ των ομάδων Ρουαγιάλ Βρυξελλών και Ετζέλα Λουξεμβούργου, που έληξε με άνετη νίκη των Βέλγων 82-43. Η Ελλάδα έδωσε από την πρώτη διοργάνωση το «παρών» με την ομάδα του Πανελληνίου, η οποία αποκλείσθηκε με δύο ήττες από τη Στεάουα Βουκουρεστίου. Την κούπα σήκωσε τελικά η σοβιετική (σήμερα λετονική) ΑΣΚ Ρίγα, που επικράτησε σε διπλό τελικό της βουλγαρικής Ακαντέμικ. Καθοριστικό ρόλο στην επικράτηση και την κυριαρχία της τα επόμενα χρόνια έπαιξε ο ύψους 2,18 μ. σέντερ Γιάνις Κρούμινς, που δεν είχε αντίπαλο στον ευρωπαϊκό χώρο.
Οι ομάδες από τη Σοβιετική Ένωση κυριάρχησαν έως το 1963, αλλά από την επόμενη χρονιά άρχισε η κυριαρχία της Ρεάλ Μαδρίτης, με παίκτες, όπως ο Κλίφορντ Λιουκ, ο Γουέιν Μπράμπεντερ και ο Εμιλιάνο Ροντρίγκεθ. Η δεκαετία του ‘70 ανήκε στην Ιταλική Βαρέζε των Ντίνο Μενεγκίν, Μπομπ Μορς και Μανουέλ Ράγκα, που κατέκτησε πέντε τίτλους. Ήταν η εποχή που οι ομάδες από τη Δυτική Ευρώπη έφερναν σωρηδόν παίκτες από την Αμερική, καταφέρνοντας να σπάσουν την αρχική κυριαρχία των Ανατολικών. Το 1966, η ΑΕΚ έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα, που έφθασε μέχρι τα ημιτελικά της διοργάνωσης.
Η Ρεάλ εξακολούθησε να βρίσκεται στο προσκήνιο, ενώ την παρουσία της σε υψηλό επίπεδο έκανε αισθητή η ισραηλινή Μακάμπι του Τελ Αβίβ. Το 1972 ο Παναθηναϊκός των Κολοκυθά, Κόντου και Κορωναίου, αλλά και με τη συμμετοχή του Γουίλι Κέρκλαντ (του πρώτου αμερικανού που αγωνίσθηκε σε ελληνικό σύλλογο), έφθασε μέχρι τα ημιτελικά της διοργάνωσης, όπου αποκλείσθηκε από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Βαρέζε.
Η δεκαετία του ‘80 ανήκε σε Ιταλούς και Γιουγκοσλάβους. Ιδιαίτερα θαυμάστηκε η ομάδα του Σπλιτ, που εμφανίστηκε με τα ονόματα Γιουγκοπλάστικα και Ποπ 84 και παίκτες, όπως οι Ντράζεν Πέτροβιτς, Ντίνο Ράτζα, Τόνι Κούκοτς, Ζόραν Σάβιτς, Βέλιμιρ Περάσοβιτς, Ντούσκο Ιβάνοβιτς και Λούκα Παβίσεβιτς. Την εποχή εκείνη το ελληνικό μπάσκετ εκπροσωπήθηκε επάξια από τον Άρη του Νίκου Γκάλη, που έφθασε τρεις φορές σε φάιναλ φορ, αλλά δεν κατόρθωσε να φέρει την πολυπόθητη κούπα στη Θεσσαλονίκη.
Είχε αρχίσει, εν τω μεταξύ, η μετεωρική άνοδος του ελληνικού μπάσκετ, με αφετηρία την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ του 1987. Το 1994 ο Ολυμπιακός έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που έφθασε στον τελικό της Ευρωπαϊκής Λίγκας, όπως είχε μετονομασθεί η διοργάνωση από το 1991, αλλά δεν ευτύχησε να το σηκώσει, χάνοντας στις λεπτομέρειες από την καταλανική Ζοβεντούθ ντε Μπαδαλόνα ή Γιουβεντούτ Μπανταλόνα, όπως τη γνωρίζουμε στην Ελλάδα. Στην ίδια διοργάνωση, ο Παναθηναϊκός ήταν τρίτος. Οι ερυθρόλευκοι έφθασαν και την επόμενη χρονιά στον τελικό, αλλά τον ξανάχασαν άνετα αυτή τη φορά από τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Στον Παναθηναϊκό έλαχε η μοίρα να σηκώσει το πρώτο ευρωπαϊκό το 1996, σηματοδοτώντας την εποχή Ομπράντοβιτς στους «πρασίνους». Τον ακολούθησε ο ο Ολυμπιακός την επόμενη χρονιά, που κατέκτησε την πρώτη Ευρωλίγκα, όπως μετονόμασε εκ νέου το πάλαι ποτέ Κύπελλο Πρωταθλητριών η FIBA. O Παναθηναϊκός επανέλαβε το κατόρθωμά του την αυγή της νέας χιλιετίας.
Την ίδια χρονιά, ο κόσμος του μπάσκετ διχάστηκε μεταξύ της FIBA και της ULEB, της ένωσης μερικών από τις μεγάλες ομάδες της Ευρώπης. Ο λόγος, το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στη διοργάνωση, καθώς όλοι έβλεπαν την εκρηκτική άνοδο των οικονομικών του Τσάμπιονς Λιγκ, της αντίστοιχης διοργάνωσης του ποδοσφαίρου και ευελπιστούσαν ότι κάτι παρόμοιο θα συνέβαινε και στο μπάσκετ. Διοργανώθηκαν δύο πρωταθλήματα, η Σουπρολίγκα της FIBA, που κέρδισε η Μακάμπι και η Ευρωλίγκα της ULEB, την οποία κέρδισε η Κίντερ Μπολώνια. Από τον επόμενο χρόνο, οι δύο πλευρές τα βρήκαν και μέχρι της μέρες μας την Ευρωλίγκα διοργανώνει η ULEB υπό την αιγίδα της FIBA.
Από το 2002 ο Παναθηναϊκός με 4 κατακτήσεις και ο Ολυμπιακός με 2, επιβεβαιώνουν την κυριαρχία του ελληνικού μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο στην Ευρώπη. Η Μπαρτσελόνα αποτίναξε τη ρετσινιά του «αποτυχημένου», η ΤΣΣΚΑ επανεμφανίσθηκε δυναμικά στο προσκήνιο με πακτωλό χρημάτων και η Μακάμπι διατηρήθηκε στις κορυφαίες θέσεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Η κόντρα FIBA – ULEB του 2000 αναβίωσε πρόσφατα, με τη FIBA να είναι αποφασισμένη αυτή τη φορά να αναλάβει η ίδια τη διοργάνωση. Από θέση ισχύος απειλεί μέχρι και τον αποκλεισμό από τις μεγάλες διοργανώσεις (Παγκόσμια Πρωταθλήματα, Ολυμπιακούς Αγώνες κ.ά.) των χωρών εκείνων, που οι ομάδες τους θα πάρουν μέρος στις διοργανώσεις της ULEB.
Οι Τελικοί της διοργάνωσης
A/Α | Έτος | Πόλη | Αντίπαλοι | Σκορ | Πρωταθλητής |
---|---|---|---|---|---|
01 | 1958 | Ρίγα, Σόφια | ΑΣΚ Ρίγα – Ακαντέμικ Σόφιας | 86-81, 84-71 | ΑΣΚ Ρίγα |
02 | 1959 | Ρίγα, Σόφια | ΑΣΚ Ρίγα – Ακαντέμικ Σόφιας | 79-58, 69-67 | ΑΣΚ Ρίγα |
03 | 1960 | Ρίγα, Τυφλίδα | ΑΣΚ Ρίγα – Δυναμό Τυφλίδας | 61-51, 69-62 | ΑΣΚ Ρίγα |
04 | 1961 | Μόσχα, Ρίγα | ΤΣΣΚΑ Μόσχας – ΑΣΚ Ρίγα | 87-62, 66-61 | ΤΣΣΚΑ Μόσχας |
05 | 1962 | Γενεύη | Δυναμό Τυφλίδας – Ρεάλ Μαδρίτης | 90-83 | Δυναμό Τυφλίδας |
06 | 1963 |
Μαδρίτη, Μόσχα |
ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Ρεάλ Μαδρίτης | 2-1 νίκες (69-86, 91-74, 99-80) | ΤΣΣΚΑ Μόσχας |
07 | 1964 | Μπρνο, Μαδρίτη | Ρεάλ Μαδρίτης – Σπάρτακ Μπρνο | 99-110, 84-64 | Ρεάλ Μαδρίτης |
08 | 1965 | Μαδρίτη, Μόσχα | Ρεάλ Μαδρίτης – ΤΣΣΚΑ Μόσχας | 81-88, 76-62 | Ρεάλ Μαδρίτης |
09 | 1966 | Μπολώνια | Ολύμπια Μιλάνου – Σλάβια Πράγας | 77-72 | Ολύμπια (Σίμενταλ) Μιλάνου |
10 | 1967 | Μαδρίτη | Ρεάλ Μαδρίτης – Ολύμπια Μιλάνου | 91-83 | Ολύμπια (Σίμενταλ) Μιλάνου |
11 | 1968 | Λυών | Ρεάλ Μαδρίτης – Σπάρτακ Μπρνο | 98-95 | Ρεάλ Μαδρίτης |
12 | 1969 | Βαρκελώνη | ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Ρεάλ Μαδρίτης | 103-99 (2 παρ.) | ΤΣΚΚΑ Μόσχας |
13 | 1970 | Σαράγεβο | Βαρέζε – ΤΣΣΚΑ Μόσχας | 79-74 | Βαρέζε (Ίνις) |
14 | 1971 | Αμβέρσα | ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Βαρέζε | 67-53 | ΤΣΣΚΑ Μόσχας |
15 | 1972 | Τελ Αβίβ | Βαρέζε – Σπλιτ | 70-69 | Βαρέζε (Ίνις) |
16 | 1973 | Λιέγη | Βαρέζε – ΤΣΣΚΑ Μόσχας | 71-66 | Βαρέζε (Ίνις) |
17 | 1974 | Νάντη | Ρεάλ Μαδρίτης – Βαρέζε | 84-82 | Ρεάλ Μαδρίτης |
18 | 1975 | Αμβέρσα | Βαρέζε – Ρεάλ Μαδρίτης | 79-66 | Βαρέζε (Ίνις) |
19 | 1976 | Γενεύη | Βαρέζε – Ρεάλ Μαδρίτης | 81-74 | Βαρέζε (Μομπιλτζίρτζι) |
20 | 1977 | Βελιγράδι | Μακάμπι Τελ Αβίβ – Βαρέζε | 78-77 | Μακάμπι Τελ Αβίβ |
21 | 1978 | Μόναχο | Ρεάλ Μαδρίτης – Βαρέζε | 75-67 | Ρεάλ Μαδρίτης |
22 | 1979 | Γκρενόμπλ | Μπόσνα Σαράγεβο – Βαρέζε | 75-67 | Μπόσνα Σαράγεβο |
23 | 1980 | Δυτικό Βερολίνο | Ρεάλ Μαδρίτης – Μακάμπι Τελ Αβίβ | 89-85 | Ρεάλ Μαδρίτης |
24 | 1981 | Στρασβούργο | Μακάμπι Τελ Αβίβ – Βίρτους Μπολώνια | 80-79 | Μακάμπι Τελ Αβίβ |
25 | 1982 | Κολωνία | Καντού – Μακάμπι Τελ Αβίβ | 86-80 | Καντού (Σκουίμπ) |
26 | 1983 | Γκρενόμπλ | Καντού – Ολύμπια Μιλάνου | 69-68 | Καντού (Φορντ) |
27 | 1984 | Γενεύη | Βίρτους Ρόμα – Μπαρτσελόνα | 79-73 | Βίρτους Ρόμα (Μπάνκο Ντι Ρόμα) |
28 | 1985 | Πειραιάς | Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ – Ρεάλ Μαδρίτης | 87-78 | Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ |
29 | 1986 | Βουδαπέστη | Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ – Ζαλγκίρις Κάουνας | 94-82 | Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ |
30 | 1987 | Λωζάνη | Ολύμπια Μιλάνου – Μακάμπι Τελ Αβίβ | 71-69 | Ολύμπια Μιλάνου (Τρέισερ) |
31 | 1988 | Γάνδη | Ολύμπια Μιλάνου – Μακάμπι Τελ Αβίβ | 90-84 | Ολύμπια Μιλάνου (Τρέισερ) |
32 | 1989 | Μόναχο | Σπλιτ – Μακάμπι Τελ Αβίβ | 75-69 | Σπλιτ (Γιουγκοπλάστικα) |
33 | 1990 | Σαραγόσα | Σπλιτ – Μπαρτσελόνα | 72-67 | Σπλιτ (Γιουγκοπλάστικα) |
34 | 1991 | Παρίσι | Σπλιτ – Μπαρτσελόνα | 70-65 | Σπλιτ (Ποπ 84) |
35 | 1992 | Κωνσταντινούπολη | Παρτιζάν Βελιγραδίου – Γιουβεντούτ Μπανταλόνα | 71-70 | Παρτιζάν Βελιγραδίου |
36 | 1993 | Πειραιάς | Λιμόζ – Τρεβίζο | 59-55 | Λιμόζ |
37 | 1994 | Τελ Αβίβ | Γιουβεντούτ Μπανταλόνα – Ολυμπιακός | 59-57 | Χοβεντούτ Μπανταλόνα |
38 | 1995 | Σαραγόσα | Ρεάλ Μαδρίτης – Ολυμπιακός | 73-61 | Ρεάλ Μαδρίτης |
39 | 1996 | Παρίσι | Παναθηναϊκός – Μπαρτσελόνα | 67-66 | Παναθηναϊκός |
40 | 1997 | Ρώμη | Ολυμπιακός – Μπαρτσελόνα | 73-58 | Ολυμπιακός |
41 | 1998 | Βαρκελώνη | Βίρτους Μπολώνια – ΑΕΚ | 58-44 | Βίρτους Μπολόνια (Κίντερ) |
42 | 1999 | Μόναχο | Ζαλγκίρις Κάουνας – Βίρτους Μπολώνια | 82-74 | Ζαλγκίρις Κάουνας |
43 | 2000 | Θεσσαλονίκη | Παναθηναϊκός – Μακάμπι Τελ Αβίβ | 73-67 | Παναθηναϊκός |
44 | 2001 | Παρίσι | Μακάμπι Τελ Αβίβ – Παναθηναϊκός | 81-67 | Μακάμπι Τελ Αβίβ |
44 | 2001 | Μπολώνια, Βιτόρια | Βίρτους Μπολώνια – Μπασκόνια | 3-2 νίκες (65-78, 94-73, 60-80, 96-79, 82-74) | Βίρτους Μπολόνια (Κίντερ) |
45 | 2002 | Μπολώνια | Παναθηναϊκός – Βίρτους Μπολώνια | 89-83 | Παναθηναϊκός |
46 | 2003 | Μπαρτσελόνα | Μπαρτσελόνα – Τρεβίζο | 76-65 | Μπαρτσελόνα |
47 | 2004 | Τελ Αβίβ | Μακάμπι Τελ Αβίβ – Φορτιτούντο Μπολώνια | 118-74 | Μακάμπι Τελ Αβίβ |
48 | 2005 | Μόσχα | Μακάμπι Τελ Αβίβ – Μπασκόνια | 90-78 | Μακάμπι Τελ Αβίβ |
49 | 2006 | Πράγα | ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Μακάμπι Τελ Αβίβ | 73-69 | ΤΣΣΚΑ Μόσχας |
50 | 2007 | Αθήνα | Παναθηναϊκός – ΤΣΣΚΑ Μόσχας | 93-91 | Παναθηναϊκός |
51 | 2008 | Μαδρίτη | ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Μακάμπι Τελ Αβίβ | 91-77 | ΤΣΣΚΑ Μόσχας |
52 | 2009 | Βερολίνο | Παναθηναϊκός – ΤΣΣΚΑ Μόσχας | 73-71 | Παναθηναϊκός |
53 | 2010 | Παρίσι | Μπαρτσελόνα – Ολυμπιακός | 86-68 | Μπαρτσελόνα |
54 | 2011 | Βαρκελώνη | Παναθηναϊκός – Μακάμπι Τελ Αβίβ | 78-70 | Παναθηναϊκός |
55 | 2012 | Κωνσταντινούπολη | Ολυμπιακός – ΤΣΣΚΑ Μόσχας | 62-61 | Ολυμπιακός |
56 | 2013 | Λονδίνο | Ολυμπιακός – Ρεάλ Μαδρίτης | 100-88 | Ολυμπιακός |
57 | 2014 | Μιλάνο | Μακάμπι Τελ Αβίβ – Ρεάλ Μαδρίτης | 98-86 (παρ.) | Μακάμπι Τελ Αβίβ |
58 | 2015 | Μαδρίτη | Ρεάλ Μαδρίτης – Ολυμπιακός | 78-59 | Ρεάλ Μαδρίτης |
59 | 2016 | Βερολίνο | ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Φενερμπαχτσέ | 101-96 | ΤΣΣΚΑ Μόσχας |
60 | 2017 | Κωνσταντινούπολη | Φενερμπαχτσέ – Ολυμπιακός | 80-64 | Φενερμπαχτσέ |
61 | 2018 | Βελιγράδι | Ρεάλ Μαδρίτης – Φενερμπαχτσέ | 85-80 | Ρεάλ Μαδρίτης |
62 | 2019 | Βιτόρια | ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Αναντολού Εφές | 91-83 | ΤΣΣΚΑ Μόσχας |
63 | 2020 | Ματαιώθηκε λόγω της επιδημίας του Covid-19 | |||
64 | 2021 | Κολωνία | Αναντολού Εφές-Μπαρτσελόνα | 86-81 | Αναντολού Εφές |
65 | 2022 | Βελιγράδι | Αναντολού Εφές-Ρεάλ Μ. | 58-57 | Αναντολού Εφές |
Κατακτήσεις
Ομάδα | Τίτλοι | Φιναλίστ | Έτος |
---|---|---|---|
Ρεάλ Μαδρίτης | 10 | 8 | 1964, 1965, 1967, 1968, 1974, 1978, 1980, 1995, 2015, 2018. |
ΤΣΣΚΑ Μόσχας | 8 | 6 | 1961, 1963, 1969, 1971, 2006, 2008, 2016, 2018 |
Μακάμπι Τελ Αβίβ | 6 | 9 | 1977, 1981, 2001, 2004, 2005, 2014 |
Παναθηναϊκός | 6 | 1 | 1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011 |
Βαρέζε | 5 | 5 | 1970, 1972, 1973, 1975, 1976 |
Ολυμπιακός | 3 | 5 | 1997, 2012, 2013 |
Ολύμπια Μιλάνου | 3 | 2 | 1966, 1987, 1988 |
ΑΣΚ Ρίγα | 3 | 1 | 1958, 1959, 1960 |
Σπλιτ | 3 | 1 | 1989, 1990, 1991 |
Μπαρτσελόνα | 2 | 5 | 2003, 2010 |
Βίρτους Μπολόνια | 2 | 3 | 1998, 2001 |
Καντού | 2 | – | 1982, 1983 |
Τσιμπόνα | 2 | – | 1985, 1986 |
Αναντολού Εφές | 2 | – | 2021, 2022 |
Δυναμό Τυφλίδας | 1 | 1 | 1962 |
Γιουβεντούτ Μπανταλόνα | 1 | 1 | 1994 |
Ζαλγκίρις Κάουνας | 1 | 1 | 1999 |
Μπόσνα Σαράγεβο | 1 | – | 1979 |
Βίρτους Ρόμα | 1 | – | 1984 |
Παρτιζάν Βελιγραδίου | 1 | – | 1992 |
Λιμόζ | 1 | – | 1993 |
Φενερμπαχτσέ | 1 | 1 | 2017 |